Praca organiczna i praca u podstaw – oba te pojęcia są ściśle związane z pozytywizmem. Ale czym właściwie jest pozytywizm? Pozytywizm to epoka literacka, trwająca od 1864 do około 1890 roku. Jej nazwa prawdopodobnie pochodzi od dzieła Augusta Comte’a „Wykłady filozofii pozytywnej”. W okresie tym szczególnie ufano nauce.
Co to jest praca organiczna?
Co to jest praca organiczna? Jest to jedno z podstawowych haseł pozytywizmu, zakładające unowocześnienie handlu, przemysłu i rolnictwa oraz kładące nacisk na rozwój cywilizacyjny. Praca organiczna traktuje społeczeństwo jak żywy organizm, co oznacza, że każda jednostka powinna sprawnie funkcjonować, aby całość również mogła dobrze pracować. Podejście to powodowało nacisk na rozwój i dążenie do unowocześniania handlu, przemysłu i rolnictwa, ponieważ wierzono, że nowoczesna i rozwinięta gospodarka kraju sprawi, że naród będzie mocny i odzyska niepodległość.
Czym jest praca u podstaw?
Co to jest praca u podstaw? Podobnie jak praca organiczna, praca u podstaw również jest hasłem pozytywizmu, które zakłada konieczność edukowania najniższych klas społecznych. Odpowiedzialnością za edukację tych sfer były obarczone wyższe warstwy i to właśnie one miały za zadanie uświadamiać najmniej wykształconych i najbiedniejszych obywateli. Praca u podstaw kładła nacisk na edukację wszystkich grup społecznych. Inteligencja była zobligowana do zwalczania analfabetyzmu. Ciągłe dążenie do poprawy poziomu wyedukowania społeczeństwa wiązało się z budową szkół oraz dbaniem o poprawę warunków życiowych najbiedniejszych.
Związek między pracą organiczną a pracą u podstaw jest niezaprzeczalny, ponieważ często były one ze sobą łączone, a ich znaczenie było ogromne. Niewątpliwie praca u podstaw, która miała na celu walkę z analfabetyzmem i edukację społeczeństwa oraz poprawę warunków życia ludzi żyjących w biedzie, w pewien sposób budowała podstawy pracy organicznej, która stawiała na rozwój cywilizacyjny oraz unowocześnienie handlu, przemysłu i rolnictwa, rozwój i prawidłowe funkcjonowanie organizmu jako całości nie jest możliwe bez odpowiedniego wyedukowania społeczeństwa, czyli zbudowania podstaw.